Mikilvægi hlutanna

Það er ótrúlegt til þess að hugsa að ríkisstjórnin, sem í öðru orðinu hrópar á aðhald og niðurskurð nauðsynlegrar þjónustu, skuli í hinu vera að hringsóla um Evrópu í viðleitni sinni til að sækja um aðild að einhverju sem fáir Íslendingar vilja nokkuð með að hafa, kostandi ríkið milljarða. Er ekki einhver bilun hér í gangi.

Fyrir þá sem vilja gagnrýna þá sem ekki eru fylgjandi aðild að ESB, þá vil ég bera fram eftifarandi áðstæður fyrir því afhverju ég er persónulega þeirrar skoðunar að við sem þjóð höfum ekkert þangað inn að gera.

1. Afsal fullveldis. Þetta er einhver helsta ástæðan fyrir því að ég tel að við eigum að halda okkur frá ESB. Sú fullyrðing stuðningsmanna ESB að þetta sé styrking á fullveldinu er ekki bara bull heldur dæmi um fávisku, ef þeir virkilega trúa henni sjálfir. Þegar reynt er að færa rök fyrir því að þetta sé ekki fullveldisafsal, þá er það gert með annarri spurningu, eru Frakkland, Spánn og önnur ESB ríki ekki fullvalda, "engum dytti í hug að halda slíku fram". Svona til að skjóta þetta niður, þá vil ég halda því fram að þessi ríki séu í raun ekki fullvalda, þó því sé haldið fram á hátíðarstundu. Hvernig skýri ég það (fyrir utan að hafa heyrt þessu fleygt fram af íbúum ESB):
   1. Afsal fjárræðis. Með kröfum ESB um aðkomu að stjórnun fjármála, skattlagningu og slíku vegna aðkomu að euro samstarfi, þá eru ríkin í raun ekki sjálfstæð. Þau hafa ekki sambærilegan sveigjanleika og önnur ríki með sjálfstæðan gjaldmiðil, Eystrasalstlöndin, Írland og Grikkland eru gott dæmi um þetta. þegar svo lönd eins og Portugal eru þvinguð til að taka lán með 5.5% vöxtum til að lána öðru ríki með 5% vöxtum, þá sýnir það bara að þau hafa ekki einu sinni frelsi yfir skuldsetningum sínum. Þau eru föst.
   2. Afsal forræðis utanríkismála. Með nýjum ráðherra utanríkismála (ein fyrsta ráðherrastaðan innan ESB) hefur verið fest í gildi ein af helstu áherslum Lissabon sáttmálans, sameiginleg utanríkisstefna ESB. Þessu fylgir að aðildaríkin MEIGA EKKI taka sjálfstæða afstöðu, þau verða að fylgja línunni frá ESB. Þetta er ástæðan fyrir "undarlegum" ákvörðunum "vinaþjóða" okkar á norðurlöndunum, þegar kemur að afstöðu til okkar. Þetta ber meðal annars með sér kröfu Þjóðvera, eða "vinsamleg tilmæli" til tilvonandi aðildaríkis um að vinna gegn hagsmunum okkar innan hvalveiðiráðsins. Með inngöngu verðum við að gangast undir ákvarðanir ESB í utanríkismálum, hvort sem það hentar okkur eða ekki.
   3. Afsal réttarins til lagasetningar. Inngöngu í ESB fylgir afsal til lagasetningar, lagasetningar sem nær til sífellt fleiri atriða og mun verða algilt með fullnustu Lissabon sáttmálans. Ef íslensk lög stangast á við ESB lög, þá munu ESB lög gilda. EES samningurinn hefur að vísu tekið af okkur mikið af lagasetningaréttinum, en við höfum þó enn möguleika á að setja þau lög sem við teljum henta okkur. Aðild að ESB gerir þetta að engu.
2. Afsal auðlinda. Alveg sama hverju er haldið fram, þá vilja Spánverjar og Englendingar komast yfir fiskimiðin okkar og það mun ekki vera hægt að stöðva það, komi til aðildar. Allt tal um varanlegar undanþágur er merki um þekkingarskort, hreina óskhyggju, eða eitthvað þaðan af verra. Með Lissabon sáttmálanum kemur svo möguleiki ESB til að taka yfir auðlindir ef það er vegna hagsmuna sambandsins. Þetta er áhugavert að hafa í huga þegar Ísland er talið búa yfir einhverjum mestu vatnsbirgðum í Evrópu og vatnsskortur er næsta viðvarandi í sumum löndum sambandsins. Þeir sem vilja halda öðru fram, skulu bara horfa til annarra samninga og yfirlýsinga frá Brussel. Það er ekki samið um undanþágur við inngöngu, bara aðlögun.
3. Krafan um að við göngum að kröfum Breta og Hollendinga. Það verður aldrei samið við þessi lönd svo lengi sem við ætlum inn í ESB. Þeir segja borgið á okkar forsendum, sama hversu fáranlegar sem þær eru. Þegar svo Össur segir þetta vera frasa til innanlandsnotknurnar og þeir geti hvort eð er ekki stoppað okkur inn þar sem við höfum svo marga "vini" þarna inni, þá er það vottur um þekkingarleysi Össurar eða bara hreinar lygar. Það er einfaldlega þannig að ÖLL ríkin verða að samþykkja aðild, þannig að Breta eða Hollendingar geta einir og sér stoppað okkur af. Þannig að viljum við inn VERÐUM við að leggjast í svaðið. Verði gengið af framsettum kröfum Breta og Hollendinga, þá mun Ísland aldrei bíða þess bætur og ENGINN hagur af sambandinu mun nokkurn tíma bæta okkur það upp. Hræðsluáróður, nei bara staðreynd.
4. Engin lausn í þessu fólgin. Jafnvel núna hafa ESB aðildarsinnar farið að viðurkenna það að í aðild felist engin galdralausn. Það er alveg rétt, nema þetta er ekki bara spurning um galdralausn, heldur bara einfalda lausn. Hún er ekki heldur til staðar. Til að við getum tekið upp euro, þá verðum við að vera búin að leysa öll þau "vandamál" sem við viljum að euro aðild leysi. Þannig að til að geta tekið upp euro, þá verðum við að sýna fram á að við þurfum ekki að taka upp euro, hversu vitlaust er það. Því hefur verið hent fram að með inngöngu í ESB þá fáum við það fjárhagslega aðhald sem við þurfum, en þegar bent er á Grikki, þá er sagt að það sé ekki neitt fjárhagslegt aðhald innan ESB, menn verða nú að ákveða sig hvort er. Einnig er vísað til þess að við losnum undan heimskum stjórnmálamönnum, en er betra að vera undir hugsanalausum bjúrókrötum í Brussel sem gæti ekki verið meira saman um hvað verður um okkur hér lengst í r....... Þeir hafa hvort eð er fengið yfirstjórn hafsvæðisins og aðgang að auðlindunum. Þurfa ekki meira.

Sem sagt ýmislegt, en í grunninn þessi spurning. Einstaklingur sem ekki ræður fjármálum sínum, ræður ekki við hverja hann vingast, getur ekki ákveðið hvað sé rétt eða rangt (hefur ekki áhrif á það sem ræður lífi hans) getur hann talist frjáls einstaklingur. Það sama á við um ríki, geta þau talist fullvalda ef þau ráða ekki fjármálum sínum, utanríkisstefnu eða lagasetningu. Í mínum huga er þetta ekki flókið.

Við höfum annað og mikilvægara við tímann og fjármagnið að gera en að standa í þessari inngöngu.

Ræddu um skipulag aðildarviðræðna

Hver græðir?

Það er ótrúlegt að sjá ráðherran reyna að réttlæta varnir sínar gagnvart fjármálafyrirtækjunum.

Það er talað um að lánþegar græði, jafnvel ótæpilega. Það er talað um að einhver verði að standa undir tapi fjármálafyrirtækjanna og svo eru minnst á að erlendir vextir geti ekki staðið eftir. Skoðum þetta aðeins betur.

Lánþegar græða. Ég get ekki séð að aðili sem fær lánaða 1.000.000,- krónur og borgi til baka 1.000.000,- krónur plús vexti, sem eru miðað við 3% 30.000,- krónur fyrsta árið, en fara svo reyndar lækkandi, sé að græða. Gefum okkur að lánið borgist í einni afborgun á ári og afborgunin sé 100.000,- krónur, þá greiðir viðkomandi um 160.000,- krónur í vexti á tímabilinu. Hann borgar sem sagt samtals um 1.160.000,- krónur fyrir 1.000.000,- krónu lán. Ég sé ekki hvernig hann græðir á þessu. Málið er að hann borgar bara minna en hann hefði ella gert og fjármálafyrirtækið græðir minna en gert var ráð fyrir.

Einhver verður að standa undir tapi fjármálafyrirtækjanna. Hvaða tapi, er það hugsanlega mismun á lánakostnaði þeirra sjálfra (innkaupsverði) og endurgreiðslum (söluverði). Ef ég rek verslun og kaupi inn vöru á 100.000 og sel með ólöglegri álagningu á 200.000,- krónur, sem ég verð svo að lækka endursöluverðið á í 90.000,- þá myndi enginn halda því fram að ríkið ætti að styrkja mig um mismuninn. Ég yrði bara að borga. Þegar við svo skoðum þetta betur, þá er endurgreiðslukrafan tilkomin vegna pappírshagnaðar, sem í raun er ekki raunverulegur fyrr en hann er innleystur með uppgreiðslu lánsins. Það gerir enginn kröfu til þess að ríkið styðji við bakið á hlutafjáreiganda sem "verður fyrir því" að gengi hlutabréfa hans lækkar. Maður sem kaupir bréf á genginu 100, sem hækka svo í 200 áður en þau fara niður í 150, getur ekki gert kröfu til ríkisins um að það borgi mismuninn. Hann er heldur ekki búinn að tapa neinu, hann græðir bara minna en ella. Það er einfaldlega ekki hægt að gera kröfu til þess að ríkið styrki "glataðan" pappírshagnað fyrirtækja. Enginn þarf að standa undir þessum leiðréttingum, enda enginn raunverulegur peningur á ferðinni.

Erlendir vextir geta ekki staðið. Hvaða erlendu vextir? Þetta hafa sýnt sig vera vextir á íslenskar krónur og þá geri ég ráð fyrir að þetta séu íslenskir vextir. Það segir hvergi að vextir í landinu þurfi að vera þeir sömu og Seðlabankinn gefi út. Það er ekkert sem bannar að þeir séu lægri og svo, með vísan til yfirdráttavaxta, þá er ekkert sem segir að þeir geti ekki verið hærri. Allt tal um að þetta séu útlenskir vextir, er bara til að villa um fyrir fólki og láta það halda að það sé í lagi að vaða yfir fólk á skítugum skónum.

Ef samráð ríkisvaldsins og fjármálafyrirtækjanna verður til þess að samningarnir verði taldir ólöglegir í heild sinni, þá er að mínu viti görningurinn á bak við þá brostinn. Það er að segja, eftir standa engin lán og það sem var sett á móti, er afhent lánastofnuninni. Það er ekki hægt að lögleiða ólöglegan gjörning með því að breyta honum einhliða. það eru tveir aðilar að þessum gjörningi og þeir þurfa báðir að samþykkja. þetta verður þá þannig að lánþegi sem fékk bílalán, getur ákveðið að samþykkja nýjan samning eða skila bílnum án nokkurra frekari skuldbindinga.

Ef fjármálafyrirtækin geta bara mótmælt dómum og fengið ríkisvaldið í lið með sér til þess að þurfa ekki að una dómi, þá geri ég þá kröfu til ríkisvaldsins að það sýni janfræði og taki upp hanskann fyrir aðra glæpamenn sem neyta að una dómi. Það hlýtur að eiga jafnt yfir alla að ganga, ekki satt?

Fjarstæðukennd niðurstaða

Eitthvað ekki að passa saman

Það er ótrúlegt að sjá hvernig sumir hugsa, eða ekki. Hvernig formúla er til dæmis notuð til að finna út þetta: 

Það er ekki sanngjarnt að skuldari losni við að borga skuld sína

vegna þess að þá þarf næsti maður að borga hana

Ef einhver skuldar mér pening og losnar einhvern vegin við að borga skuldina, þá rukka ég bara ekki næsta mann.

Og svo þessi hérna:

Þeir sem þau tóku hagnast verulega (vonandi) miðað við að bera gengisfallið, en geta ekki vænst þess að lánin nánast falli niður – eða með öðrum orðum að að aðrir Íslendingar borgi þau, með auknum sköttum eða minni velferðarþjónustu eða skertum lífeyri

Hvar er lógíkin í þessu. Í fyrsta lagi er enginn að hagnast, það að borga minna en útlit var fyrir er ekki hagnaður heldur lægri greiðsla. Þetta er svona svipað og að fara á útsölu og kaupa eitthvað á 1000 kall sem kostaði 2000 fyrir og halda því svo fram að um sé að ræða 1000 kall í hagnað. Þetta er kostnaður upp á 1000 kall, það er enginn gróði fyrir kaupanandann. Það er hugsanlega hægt að segja að hann hafi sparað sér 1000 kall, ef um er að ræða vöru sem hann varð að kaupa hvort eð er.

Í öðru lagi er það ekki þannig að lánin "nánast falli niður". Viðkomandi lántaki mun alltaf greiða höfðustól lánsins og þegar svo vextir koma til viðbótar, þá er hann að borga lánið og meira til.

Í þriðja lagi að aðrir borgi lánin með auknum sköttum eða minni velferðarþjónustu, hvernig? Er hann þá að segja að fyrirtækin geti bara sett á skatt til að innheimta einhvern mismun sem reiknaður var vegna ólöglegra skilmála? Eða er hann að vísa til einhvers plotts hjá stjórninni að ætla að greiða fjármálafyrirtækjunum þennan mismun og rukka okkur svo í formi skatta?

Þetta er ósköp einfallt. Samningarnir gilda að frátöldu ákvæði um gengisviðmið. Þannig að eftir stendur höfuðstóll og vextir samkvæmt samningi. Allar breytingar eða monkey fix eru bara til að ógilda samninginn í heild sinni.

Hvað varðar réttlæti til handa þeim sem eru með einföld vísitölulán, þá er bara að taka til hendinni og laga stöðu þeirra. Það er ekki flóknara en það.

Það er alveg ótrúleg árátta sumra að vilja halda ástandinu þannig að allir hafi það slæmt, í stað þess að vinna til þess að allir hafi það gott.

Vill verðtryggingu á lánin

Alltaf spurning um verðlagningu

Allt ferlið í sambandi við ESB aðild er að sýna sig vera meira og meira spurning um verðlagningu. Hvað þurfum við að greiða fyrir aðild?

Fyrir Icesave var þetta spurningin að greiða fyrir aðildina með afsali fullveldis og aðgengi að auðlindum.

Núna hefur hins vega Icesave bæst í körfuna og gert hana frekar dýra. Með samþykkt Icesave, eins og Bretar og þá sérstaklega Hollendingar hafa rætt málin, þá mun aðgöngumiðinn verða svo dýr að hæpið er að hugsanlegir kostir muni aldrei vinna á móti honum.

Nú er því haldið fram að Icesave sé skilgreint sem deilur Íslendinga og svo Breta og Hollendinga. Hins vegar vilja menn nú meina að Hollendingar hafi fengið aðrar þjóðir með sér í að skilgreina þetta sem Ísland versus ESB. Það er reyndar ekki ólíklegt því samkvæmt Lissabon sáttmálanum, þá eru aðildaríki ESB ekki með sjálfstæða utanríkisstefnum og geta því strangt til tekið ekki verið með sjálfstæða skoðun á málinu.

Ef við gefum okkur hins vegar að það sé ekki rétt, þetta með sameiginlega afstöðu gegn okkur, þá eru reglur ESB einfaldlega þannig að ÖLL ríkin verða að samþykkja nýja meðlimi. Þannig mun Holland varla samþykkja okkur inn nema við greiðum Icesave og því er Icesave óhjákvæmilega hluti af verði aðgögnumiðans.

Eining ESB í Icesave-deilunni

Kynning á nýju fjármálakerfi

Þriðjudaginn 15. júní kl. 20:00 verður haldinn fyrirlestur á vegum Umbótahreyfingarinnar í Höfðatúni 12, þar sem kynntar verða hugmyndir að nýju fjármálakerfi. Umbótahreyfingin telur nýtt fjármálakerfi einu raunhæfu leiðina til að binda enda á núverandi ástand með raunverulegum lausnum.

Núverandi fjármálakerfi getur aldrei orðið til neins annars en aukinnar skuldsetningar almennings og ríkis með þeim afleiðingum að raunveruleg værðmæti leita á hendur sífellt færri einstaklinga og félaga.

Ört stækkandi hópur einstaklinga er farinn að gera sér grein fyrir því hvernig núverandi fjármálakerfi virkar og að almenningur muni aldrei ná að vinna sig úr skuldsetningunni innan þess kerfis. Hins vegar hefur lítið verið boðið upp á raunverulegar lausnir hvað varðar nýtt fjármálakerfi.

Frá því á árinu 2009, hefur Umbótahreyfingin verið að benda á lausnir varðandi nýtt fjármálakerfi. Margir hafa tekið jákvætt í þær hugmyndir sem félagið stendur að og er kominn tími til að þessum hugmyndum verði komið á framfæri við almenning.

Aðstandendur Umbótahreyfingarinnar hvetja því alla sem áhuga hafa á raunverulegum lausnum á því ástandi sem hér ríkir, að mæta í Höfðatún 12 á Þriðjudaginn og kynna sér þær hugmyndir sem þar verða kynntar.

Þetta skýrir allt ...

eða þannig.

Ef þessi frétt er skoðuð aðeins, þá er hún hrein snilld. Byrjum á fyrirsögninni, Dow Jones hækkaði. Vísitalan hefur ekki verið lægri á árinu og í raun er þetta lægsta gildi síðan í byrjun nóvember í fyrra. Þess utan þá er vísitalan komin niður fyrir 10.000 stig og það er mjög erfitt sálrænt séð fyrir markaðinn. Dow Jones er því ekki að hækka, nema í örmynd, heildar stefnan er enn niður á við.

Svo skulum við skoða tilvísunina í Bernanke, en hann á að hafa sent frá sér einhvern vísdóm sem jók traust allra nema tæknistrákanna. Þetta hefur ekkert með hann að gera í sjálfu sér. Markaðurinn er í molum og hefur verið að hrynja síðustu vikur, nokkuð sem hefur verið fyrirsjáanlegt í marga mánuði. Alveg óháð fréttum.

Dow Jones er nýsmollið niður fyrir 10.000 stigin og það er mjög erfitt sálrænt séð. Þannig að það er eðlilegt að það sé komið hik í fallið. Hvort markaðurinn sé að ná sér má svo deila um, en í mínum huga, þá er þetta bara tímabundin biðstaða og fallið mun halda áfram eitthvað lengra. Það er ekkert sem segir með að þetta sé búið.

Auðvitað væri óskandi að þetta ástand væri að taka enda, en telja menn það mögulegt þegar litið er til þess að engin ríki eru að gera neitt raunhæft til að snúa við þróuninni. Heldur er hjakkað í sama farinu, bönkunum reddað á meðan farið er er fögrum orðum um það hvað ætlunin sé að hjálpa fólki.

Dow Jones hækkaði

Að lina þjáningar með meiri kvöl

Ég ætla svo sem ekki að skjóta þessa hugmynd algerlega í kaf, enda kannski skásti skattapakkinn til þessa, þar sem þetta verður skattlagt hvort eð er síðar.

Hins vegar finnst mér þetta alveg ótrúlegur skortur á hugsun, þessi skattlagningaárátta. Allt þetta er gert til að "lina þjáningar" ríkissjóðs.

Það er hins vegar ekki verið að lina eina eða neina þjáningu með þessu, það er bara verið að breyta henni. Barsmíðum er skipt út fyrir stungur, eða eitthvað álíka.

Það er ótrúleg hugsanavilla fólgin í þessari hegðun. Ríkið er á fullu að skattleggja landsmenn svo það geti tekið lán hjá fjármálastofnunum, fjármálastofnunum sem svo búa til peninginn úr engu og láta ríkið hafa gegn greiðslu vaxta.

Ríkisstjórnin á að hætta þessari vitleysu strax og fara að búa til þessa peninga sjálf og hætta að borga einhverjum öðrum fyrir að gera það.

Hugmynd Lilju gæti orðið ofan á innan VG

Verk að vinna

Ég hef síðast liðin misseri tengt bloggið mitt við fréttir líðandi stundar, en það virðist helsta leiðin til að ná athygli og lesningu. Auðvitað hefur þetta gert það að verkum að bloggið hefur verið í stíl við þann fréttaflutning sem á sér stað hverju sinni.

Gallinn við þetta fyrirkomulag er hins vegar sá, að á meðan ég hef talið mig frekar jákvæðan einstakling og viljað benda á það sem við getum gert til að skapa hér það sem ég vil meina, eðlilegt umhverfi og mannvænt, þá er farið að verða erfiðara um vik að finna fréttir sem hægt er að tengja sig við.

Ég er í raun að verða búinn að fá nóg að því að tengja mig við Icesave fréttir og aðrar fréttir af afglöpum stjórnmálamanna, þar lemur maður bara hausnum við stein og vonleysið það eina sem fæst af lestri slíkra frétta.

Það virðist líka sem svo að almenningur hafi ekki mikinn áhuga á því að lesa slíkt. Hann virðist búinn að gefa upp á bátinn vonina til þess að stjórnmálamenn geti gert nokkuð af viti. Þetta kemur berlega í ljós þegar blogg við þessar fréttir gefur um 200 heimsóknir að meðaltali, en blogg í tengslum við fótboltamann sem "feikar" meiðsl fær tæpar þúsund heimsóknir. Þetta er ekki vísindaleg rannsókn á heimsóknum, en segir manni samt helling.

Ég hef því ákveðið að hætta að eltast við þessar fréttir og tjá mig meira ótengt fréttum, þar sem ég tel það einu leiðina til að viðhalda jákvæðni í textanum.

Það er mín staðfasta trú að við getum skapað hér gott samfélag og að við þurfum ekki að skríða með þrælslund frammi fyrir öðrum þjóðum.

Það sem ég heyrði í strætó í gær, fékk mig til að hugsa um bullið sem dynur á okkur daginn út og daginn inn. Ekki veit ég hvaða stöð það var sem flutti boðskapinn, en það skiptir litlu því þær eru nær undantekningarlaust allar undir sama hattinn settar. Þarna var hamrað á því að við gætum ekki þetta og gætum ekki hitt. Það álit sem við hefðum haft á okkur hefði sýnt sig vera rangt. Boðskapurinn af því sem ég heyrði virtist sá að við værum fífl og fávitar og ættum ekkert gott skilið.

Það er ekki að undra að við skulum vera brotin og beygð, þegar þessu líku er haldið að okkur í tíma og ótíma.

En ég trúi því að við förum að sjá fyrir endan á þessu niðurrifstali, enda engin ástæða fyrir því að halda slíku að okkur. Við stöndum frammi fyrir því að ákveðnir einstaklingar notfærðu sér ónýtt fjármálakerfi til að valda öðrum skaða. Það er hins vegar ekki almenningi að kenna og hann á ekki að taka það þannig til sín.

Vissulega berum við ákveðna ábyrgð, en hún er aðallega fólgin í vinnunni til framtíðar, að við breytum um hugarfar og það umhverfi sem við búum við. Í þessu samhengi skiptir mestu að við látum af hugmyndafræðinni um hinn sjálfhverfa mann, en hún hefur reynst okkur dýrkeyptust. Síðan kemur að öðrum þáttum sem hafa með skipulag samfélagsins að gera.

Þetta er mikið verk í umfangi, en langt frá því að vera eitthvað ómögulegt. Þetta er spurning um að trúa á sjálfan sig og getu sína til að leysa þau verkefni sem að okkur snúa.

Hvers er hvað?

Þetta er alveg frábært, sérstaklega þegar litið er til þess að við höfum við völd ríkisstjórn sem var kosin, meðal annars, vegna loforða um að allt yrði uppi á borðum, engin leynd lengur.

Ein afsökunin fyrir óafsakanlegum fjáraustri í bankana, var að við (ríkið) fengi þetta allt til baka þegar bankarnir yrðu seldir. Núna er hins vegar búið að gefa þá og allir eiga að vera sáttir. Ein af skýringunum var sú, að með þessu móti yrðu bankarnir í eigu erlendra aðila og það myndi ýta undir ábyrgan rekstur. Eins mikið bull og það er, enda erlendir bankar í jafn miklum skít og þeir íslensku. Erlendir aðilar hafa aldrei haft áhuga á þessum örmarkaði hérna, ekki heldur þegar allt var í gúddí. Afhverju ættu þeir þá að hafa áhuga í dag þegar ekkert er að gerast?

Svo kemur þessi frétt með að búið sé að semja um æseif, eða alla vega búið að lofa einhverju þvert á þjóðarvilja. Þetta var reyndar ekki gert til að tryggja lán frá AGS/IMF sem við líklegast þurfum ekki, þó Hollendingar segja þetta hafa hjálpað til við að þeir samþykktu lánið til okkar. Það sem virðist er ekki, en það sem ekki er, er. Eða eitthvað. Maður er alveg hættur að skilja þetta.

Þessi stjórn hefur verið mjög ötul við að gera allt óbyggilegt hérna og koma almenningi á vonarvöl. Hún hefur gert allt til að losa okkur við þetta vesen sem fylgir því að vera með sjálfstætt land og hagsæld til handa almenningi.

Ég spyr mig bara, væri ekki ráð að bjóða bara ESB að kaupa klakann fyrir svona sirka milljarð á mann. Þetta væri ekkert mál. ESB fengi bara allar auðlindir og hafsvæðið í kringum landið, en við flyttum á brott. Það myndi einfalda allt.

En auðvitað myndi þetta ekki ganga eftir, hvers vegna ætti ESB að vilja borga okkur fyrir að fá að hirða hér allt, þegar þeir eru hvort er eð að fá þetta frítt.

Við búum í góðu landi, sem býður upp á mikla möguleika til að búa hér við hagsæld og góðan kost. Við þurfum bara að fara að trúa því aftur og hætta að láta brjóta okkur svona niður. Margur almenningurinn trúir þessu, en það er kominn tími til að stjórnmálamenn fari að trúa þessu líka. Frelsi styrkist ekki með því að afsala sér því, heldur með því að hlúa að því.

Kanna hvort hægt sé að birta nöfn eigenda

Sama staða og fyrir hrun?

Það er verulega áhugavert þegar Gylfi segir:

Staða þjóðarbúsins í heild er furðu lík [stöðunni fyrir hrunið ... Hvort sem við horfum á skuldir þjóðarbúsins, vergar eða hreinar, eða eignastöðu hins opinbera, verga eða hreina. Í grundvallaratriðum eru hagtölur mjög nærri því sem þær voru fyrir hrun.

Það hefur sem sé ekkert breyst þennan tíma frá heitu októberdögunum 2008? Þetta hljómar svolítið eins og Dallas, Boby var ekki dáinn, Pamellu var bara að dreyma.

En ef þetta er rétt hjá Gylfa, sem ég reyndar get alveg leyft mér að trúa, þá spyr ég mig að stöðu heimilanna. Er staðan þar sú sama og áður?

Nei auðvitað ekki, það vita allir sem vilja vita að það er ekki sama staða. Hins vegar er það ljóst að það er búið að bjarga bönkunum, skuldastaða ríkissins er svipuð og hún var fyrir október 2008, þannig að það ætti ekki að vera neitt því til fyrirstöðu að bjarga fólkinu.

Ég ætla ekki að mælast til þess að það verði strax hafist handa við að bjarga fólkinu í landinu, heldur krefst ég þess að það verði strax hafist handa við að bjarga fólkinu í landinu. Það er komið nóg af bulli og aðgerðarleysi, það þarf að fara út í að byggja upp þetta þjóðfélag núna.

Svo það sé alveg á hreinu, þá er það deginum ljósara (þrátt fyrir fullyrðingar fjármálamarkaðarins) að einstaklingar og þjóðfélagið í heild getur lifað án bankanna, en bankarnir lifa ekki án einstaklinganna. Þó það væri aðeins flóknara lífið án bankanna, þá er hægt að lifa án þeirra.

Ekkert samfélag er sterkara en einstaklingarnir sem byggja það. Með því að láta allt álagið bitna á einstaklingunum, þá er verið að veikja samfélagið og um leið koma í veg fyrir að við komumst upp úr þessum öldudal. Með því að styrkja einstaklingana, þá styrkist samfélagið og með sterkari samfélagi verður hægt að byggja upp sterkari framtíð.

Framtíðin liggur í einstaklingunum, ekki "kerfinu".

Segir stöðu þolanlega