Að hjálpa sér sjálfur

Ég er ekki í nokkrum vafa að við getum lagað hér ástandið á nokkrum mánuðum. Við þurfum bara að bretta upp ermarnar og fara að vinna að því. Vandamálið sem við stöndum frammi fyrir er að núverandi ríkistjórn lítur ekki til síns sjálfs um að leysa vandamálið, heldur hefur hún þá stefnu að láta aðra um það. Að leggja allt traust sitt á að ESB leysi eitthvað, er viðhorf sem leiðir til þess að ekkert mun gerast hér á landi næstu árin. Ætlum við að bíða þann tíma sem aðildarviðræður taka, þá mun botninum ekki vera náð. Þeir sem telja útlendinga best hæfa til að bjarga okkur, útlendinga sem eru sjálfir í vondum málum, hafa ekki mikla trúa á fólkinu í landinu. Segja má að þeir telji okkur getulaus til sjálfshjálpar. Það hefur líka oft verið talað um það að Íslendingar geti ekki séð um sig sjálfir. Svona niðurbrots tal þarf að hætta. Maður sem ekki ber traust til sjálfssíns eða samfélagsins getur ekki ætlast til þess að hann lifi við neitt annað en örbirgð og aumingjaskap.

Lausnin liggur hjá okkur og okkur einum. Við verðum að vinna verkið sem þarf að vinna svo við getum haldið áfram. Við verðum að endurvekja hjá okkur trúnna á hæfni okkar til að vinna þau verk sem þarf til að við getum orðið það samfélag sem við viljum vera. Viljum við búa í samfélagi þar sem við erum stolt af því sem við höfum vegna þess að það er tilkomið vegna okkar eigin dugnaðar, eða ætlum við að búa í samfélagi þar sem við erum dofnir þiggendur ölmusu erlendra drottnara.

Hamingjan liggur ekki í því sem við eigum heldur hvernig við notum það sem við eigum. Við Íslendingar eigum alla möguleika á því að lifa hamingjusömu lífi á okkar eigin forsendum. Við verðum bara að draga okkur upp úr sjálfsvorkuninni og neikvæðninni sem hrjáð hefur okkur síðustu mánuði.

Það er fullt af fólki sem þarf aðstoð og það strax. Það hjálpar hins vegar ekki neinum að vera fastur í neikvæðni og sjálfsvorkun. Við þurfum að taka höndum saman og hjálpa þeim sem á hjálp þurfa að halda og sjá til þess að ekki fjölgi í þeim hópi. Það getum við aðeins gert með því að vinna verkið sjálf og á okkar eigin forsendum.

Það er hægt að snúa við ástandinu í þjóðfélaginu. Við verðum bara að vinna að því sjálf. Við getum ekki horft til útlanda og vonast eftir því að einhver þar muni vinna verkið fyrir okkur einhverntíma. Tíminn til verka er núna, ekki í fortíðinni sem er liðin eða framtíðinni sem bíður. Núna er rétti tíminn.

Það versta mögulega afstaðið