Hagsmunir hverra eiga að ráða

Nú er Össur búinn að "formlega" afhenda pappírinn. Þessi pappír mun líklega verða einn sá dýrasti í Íslandssögunni, enda vita tilgangslaus þegar litið er til þeirra verkefna sem bíða úrlausnar hér á landi.

Verkefnin sem þarf að leysa eru ærin, en mest um liggur að byggja upp nýtt efnahagsumhverfi þar sem þjóðin getur búið við betri kost og horfið frá kerfi skuldsetningar til þess sem leiðir til eignar. Við þurfum að græða sár og byggja upp, vinna að hagsmunum heildarinnar. Við þurfum ekki að rjúfa friðinn og sækja til sérhagsmuna.

Aðild að ESB mun ekki hjálpa okkur í þessum verkum, heldur þvert á móti. Umsóknarferlið mun krefjast krafta sem betur væru nýttir til innri uppbyggingar og friður mun ekki ríkja meðan ferlið er í gangi, sérstaklega þegar litið er til umgjörðarinnar í kringum umsóknina. Ef svo vildi til að umsóknin yrði samþykkt og við færum inn, þá er ekki fyrirséð að það muni á nokkurn hátt hjálpa okkur. Það er nefnilega þannig að samkvæmt relgunum sem gilda í þessum evrópska klúbbi, þá er bannað að hjálpa sérstökum ríkjum með beinum hætti. Þetta verður til þess að við fáum enga aðstoð þarna hvort eð er. Ef menn efast um þetta, þá er vert að skoða þá aðstoð sem Írar og Spánverjar hafa fengið frá klubbnum til að bjarga þeirra efnahagsástandi. Einnig mætti bæta við ýmsum austantjaldslöndum sem sóttu í klúbbinn fyrir stuttu.

Ef rökin fyrir inngöngu eru þau að hefðum við verið inni, þá værum við ekki að horfa slíkt ástand sem nú ríkir hér á landi, þá vil ég benda á Írland og Spán sem eru í ekki síðri vanda en við. Þar er reyndar um fleiri og breiðari flóru banka og því ekki allir komnir á hausinn. En fyrir hinn almenna borgara þessara ríkja, þá er framtíðin ekki að brosa við þeim. "Rökin" eru því ekki til staðar.

Við skulum líta til þess sem Bismark sagði, er hann benti á að ríki ættu ekki vini, heldur hagsmuni. við höfum horft upp á það síðustu misserin, að þó við höfum talið hin og þessi ríki vini okkar, þá hefur sá vinskapur rist grunnt þegar horft er á málið frá hlið þessara "vina" okkar. Nokkur dæmi væri kannski ummæli fyrrum forsætisráðherra Noregs um að við værum of vitlaust til að taka sæti í öryggisráðinu, yfirlýsingu sænsks ráðherra um að samþykkt þeirra á inngöngu Íslands í hvalveiðiráðið hefðu verið mistök, meðhöndlun Bandaríkjastjórnar á okkur í tengslum við varnarliðið eftir að fengið stuðning okkar fyrir árás á Írak, svo ekki sé minnst á "vini" okkar Breta og Hollendinga og klúbbsins góða sem við sækjum svo stíft í. Margt annað mætti taka til, en þetta ætti að vera nóg til að sýna okkur að við eigum enga "vini" svo lengi sem hagsmunir ganga ekki saman.

Það er því okkar að leysa úr þeim málum sem að okkur snúa og við verðum að gera það á þann hátt að komi okkur til góða. Við eigum ekki að líta til annarra þjóða nema hagsmunir leiði saman og þá aðeins meðan það ástand ríkir. Við verðum að átta okkur á því umhverfi sem við búum við, þar sem við höfum margsinnis verið stungin í bakið og mun verða það í framtíðinni. Við verðum að treysta á okkur sjálf og vera meðvituð, þannig náum við bestri framtíð. Framtíðin á að byggja á okkur á okkar forsendum.

Lítum til lausna sem hugnast okkur, ekki sækja í kistu ónýtra hugmynda. Íslandi er best borgið frjálst og fullvalda í getu til að velja sér samstarfsþjóðir. Íslandi er ekki best borgið í lokuðum klúbbi þar sem félagsmönnum er skipað til og frá, gegn hótunum verði þeir ekki við tilskipununum. Hafi mönnum þótt hótanastjórnun síðustu daga vera undarleg, þá er vert til þess að hugsa að sá flokkur sem þeim beitir, er sá flokkur sem best hugnast þessi aðild. Menn líkjast því sem þeir sækja.

Afhenti Svíum aðildarumsókn