Hugsanlega tvö ár, mjög líklega lengur

Ekki veit ég hvort Samfylkingin hafi verið í einhverju númerakapphlaupi vegna aðildarinnar, en það allavega viriðst vera einhver keppni í gangi þarna úti. Það er ljóst að þegar verið er að ganga jafn langt skref og ESB aðild er, þá á ekki að vera flýta sér svo maður sé á undan hinum eða þessu.

Það sem mér finnst athyglisverðast við þessa frétt er hins vegar ártalið 2011, árið sem Króatía/Croatia fer inn. Olli Rehn, sem hefur mikið talað um góðvild í garð Íslendinga varðandi aðild, segir hér að Ísland muni EKKI fara inn á undan Króatíu/Croatia. Það er meira að segja orðað þannig að "jafnvel þó að sá fræðilegi möguleiki komi upp" að Ísland færi inn á sama tíma. Þarna eru orðin  "jafnvel" og "fræðilegur möguleiki" notuð sem segir manni að þetta sé mjög langsótt.

Þá er það komið á hreint. Við förum ekki inn fyrir 2011 og að öllum líkindum síðar. Við erum því að horfa upp á minnst þrjú ár þangað til við erum komin inn í ESB og Guð einn veit hvenær við svo fáum að taka upp euro. Það er því hryllilegt til þess að vita að þeir sem hafa litið til ESB sem lausn okkar mála, eru að horfa til þriggja ára af bulli þangað til hugsanlega, kannski, jafnvel eitthvað gerist.

Við getum ekki litið til ESB sem einhverjar lausnar á því ástandi sem nú er að herja á landsmenn. Við verðum að líta okkur nær, líta til okkar sjálfra. Við erum þau einu sem getum unnið verkið sem þarf að vinna svo við getum losnað undan þessu ástandi sem er nú í þjóðfélaginu. Við verðum að taka höndum saman og hætta að leita að patent lausnum frá útlöndum, lausnum sem hreinlega eru ekki til staðar. Við höfum kraftinn, getuna og segluna til að koma okkur út úr þessu ástandi og við verðum að hefja verkið núna. Við verðum að fylkja okkur saman um það markmið að hjálpa þeim sem hjálpar eru þurfi og koma í veg fyrir að aðrir lendi illa í málunum síðar.

Það er tími kominn til þess að við Íslendingar rísum upp og vinnum verkið saman. Hagur sérhvers okkar er samofinn hvort öðru. Við verðum að átta okkur á þeirri samfélagslegu staðreynd að sterkt samfélag verður aldrei til nema einstaklingarnir sem mynda samfélagið eru sjálfir sterkir. Sterkir einstaklingar sem eru samfélagslega meðvitaðir byggja sterkt samfélag, engir aðrir. Nú er tíminn fyrir Íslendinga að sækja fram til betra samfélags, þar sem hagur heildarinnar er hafður í fyrirrúmi og sjálfhverfur hugsunarháttur og hagsmunapot heyra sögunni til.

Við Íslendingar höfum allt sem til þarf, við verðum bara að byrja að nota það. Við verðum að byrja að nota það NÚNA.

Króatía á undan Íslandi í ESB

Athugasemdir

[Hjörleifur Guttormsson, 15.5.2009 kl. 20:10]

Þetta er skynsamlega mælt. ESB-aðildarbröltið er að sundra þjóðinni á sama tíma og þörfin fyrir samheldni blasir við og er það eina sem skilað getur okkur upp úr öldudalnum.

[Haraldur Hansson, 16.5.2009 kl. 17:54]

Ísland verður að sigla út úr kreppunni fyrir eigin vélarafli. Næg er orkan bæði í hefðbundnum auðlindum og þeirri verðmætustu; mannauðnum. Föndur við draumóra í Brussel gerir okkur ekkert gagn á þeirri vegferð.

Árið 2011 ætlum við að halda upp á að 200 ár eru liðin frá fæðingu Jóns Sigurðssonar með hátíð á fæðingarstað hans á Hrafnseyri við Arnarfjörð, á fæðingardegi Jóns 17. júní. Ég ætla rétt að vona að sú hátíð verði undir íslenskum fána en ekki evrópskri bládulu.

[Jón Lárusson, 17.5.2009 kl. 13:31]

Komi Samfylkingin til með að ná markmiðum sínum, þá mun hátíðin í Arnarfirðinum haldin undir báðum fánum, ef hún verður þá yfir höfuð haldin. Reyndar tel ég Samfylkinguna vísa til að halda hátíðina til að reyna að fullvissa fólk um að þetta ESB sé engin breyting á stöðu okkar.

Samfylkingin og aðrir ESB sinnar vilja ekki bæta ástandið fyrr en við erum komin inn í ESB, það þjónar ekki hagsmunum þeirra. Samfylking var t.d. einhver harðasti andstæðingur krónunnar síðust ár og því ábyrg að hluta fyrir þeirri vantrú sem fólk fékk á gjaldmiðilinn. Allt til að auðvelda ESB aðild.

Mín skoðun er sú að hægt sé að hefja endurreisnina á mjög skömmum tíma, talið í mánuðum ekki árum. Auðvitað verður hún ekki auðveld og hröð, en hún verður örugg og jöfn. Til þess að það geti orðið þurfum við að auka trúnna á okkur sjálf og ekki síst, standa saman.

Aflið til verka erum við og við ein. Til þess að þetta gangi, þá þarf að styrkja einstaklingana því þá mun samfélagið styrkjast og með sterkara samfélagi verða fyrirtækin sterkari. Lausnin liggur hjá fólkinu. Það hefur sýnt sig að ekki dugir að dæla fjármagni og aðstoð í fyrirtækin, þá sérstaklega bankana, þar sem þetta fjármagn er ekki að skila sér til samfélagsins. Það þarf að setja aðstoðina beint til einstaklinganna sem byggja samfélagið því þá kemst hreyfing á það. Það er það sem vð þurfum.