Sekir um hvað?

Þegar þetta mál kom upp, þá velti ég því fyrir mér hvað þessir menn væru sekir um. Þeir eru ákærðir fyrir umboðssvik ef ég man rétt, en þetta er svona "ef við finnum ekkert annað á þá, þá notum við þetta" klausúla. Ef þessir menn verða dæmdir, þá er það rugl. Það að þeir skuli hafa skilað peningnum er líka rugl. Þeir eiga þennan pening, þeir versluðu hann samkvæmt útgefinni verðskrá og við því er ekkert að gera.

Málið er einfalt. Útgefin gjaldskrá gildir. Alveg sama hvort hún er mistök "verslunareigandans". Ef einstaklingur fer í Bónus eða Krónuna og sér á hillu að smjörið kostar 130 krónur, þá er það verðið sem hann á að borga. Ef hann er svo rukkaður um 230 krónur á kassanum, þá skiptir það ekki máli. Hilluverðið ræður, alveg sama þótt kallinn á kassanum haldi því fram að þetta séu mistök. Það er rekstraraðilans að hafa vit fyrir sjálfum sér, ekki viðskiptavinarins. Eins er hægt að halda því fram að ef viðskiptavinur kaupir vöru, sem við nánari athugun reynist vitlaust verðlögð þannig að hún er seld undir kostnaðarverði, þá sé farið heim til hans og hann rukkaður um mismuninn. Ég er ekki viss um að fólk tæki því bara sí svona. Viðskipti eru viðskipti. Bankaviðskipti líka. Það er í eðli sínu engin munur á að versla með smjör eða þúsundkalla, bara mismunandi vöruflokkur.

Það að ákæra þessa menn er eins og ef kaupandi smjörsins yrði kærður fyrir umboðssvik, þar sem hann borgaði verðið á hillunni, en ekki kassanum. Ég held að Neytendasamtökin yrðu ekki hrifin af því.

Þessi "mistök" bankans voru bankans og hann verður að standa með þeim, það er ekki hægt að hengja kúnnann sem sá tækifæri og nýtti sér það. Svona "mistök" eru kölluð arbitrage í útlöndum og eru alltaf að koma upp. Menn nýta sér þau, en um leið og þetta uppgvötvast er farið í að breyta fyrirkomulaginu.

Halda fram sakleysi í netbankamálinu

Athugasemdir

[Mummi Guð, 20.11.2007 kl. 12:02]

sammála

[Ragnheiður (IP-tala skráð) 20.11.2007 kl. 12:05]

Þetta er ekki sambærilegt við verslanaeigeindur. Ef það væri sambærilegt þá stæði dæmið þannig að þeir keyptu vöru, segjum á 2500 krónur og skiluðu henni strax aftur á 3000 krónur, trekk í trekk, til þess eins að græða á því. Þessi sem að "vissi ekki" hlýtur að vera með eindæmum vitlaus ef hann fattaði ekki að þetta var villa..

[Sigurður Jónsson (IP-tala skráð) 20.11.2007 kl. 12:28]

Hjartanlega sammála þér.  Það vekur líka furðu hversu sjálfsvirðing bankans er lítil.  Enginn sæmilega virtur banki út í hinum stóra heimi og þá sérstaklega í hinum vestræna menningarheimi hefði nokkurn tímann gert eigin mistök sem þessi að opinberu máli, hvað þá að eigin frumkvæði.  Helsta afurð fjármálafyrirtækja á að vera traust - Glitnir banki sýnir með þessu að hann er ekki traustsins verður og í þokkabót, sem ekki er skárra, þá reynir hann að koma eigin mistökum yfir á viðskiptavininn.   Glitnir hefði frekar átt að reka yfirmann upplýsingatæknideildarinnar, sem vanrækti starf sitt með því að hafa prófunarferlin ekki í lagi.  

Glitnismenn eru algjörir kjánar og kjánum getur maður ekki treyst fyrir peningunum sínum. Aldrei mun ég eiga ótilneyddur viðskipti við þennan banka! 

PS: Það yrði hneisa fyrir íslenskt dómskerfi ef þetta fólk verður ekki dæmt saklaust.  Mér finnst í raun skrítið að dómarinn skuli ekki þegar hafa snuprað Glitni og vísað málinu frá.    Hin ákærðu ættu svo í framhaldinu að fara í skaðabótamál við Glitni.

[Sigurður Jónsson (IP-tala skráð) 20.11.2007 kl. 12:44]

Það var starfsmaður hjá Búnaðarbanka Íslands, sem var látinn fjúka fyrir það sem Ímugustur talar um hér að ofan.   Það er annars mjög smekklaust að nefna á nafn á vettvangi sem þessum, einhvern mann sem maður "heldur" að hafi gert eitthvað af sér.   Legg til að síðuhaldari hendi svona athugasemdum út.

[Einar Jón, 20.11.2007 kl. 13:15]

Það sem Ímugustur talar um er kallað innherjarviðskipti, sem eru bæði siðlaus og ólögleg. Líklegast er að bankinn hafi ekki kært hann af því að þeir vildu gera opinbert að starfsmaður gerði svona.

Það er (að mér vitandi) ekkert ólöglegt við það að notfæra sér heimsku kaupmanns sem endurgreiðir 3000kr fyrir vöru sem kostar 2500kr - sama hversu oft maður gerir það. Það var kallað löglegt en siðlaust.

[Fjármálaverkfræðingur (IP-tala skráð) 20.11.2007 kl. 16:38]

Þetta er einmitt ekki eitthvað sem heitir Arbritrage.  Arbitrage er hugtak sem notað er yfir fjármálaafurðir sem eru vitlaust verðlagðar af markaði, svo ég taki dæmi.  Sjóðstreymi 1 kostar P1 og sjóðstreymi 2 kostar P3, þannig ætti sjóðstreymi sem er summa sjóðstreyma 1 og 2, sjóðstreymi þrjú að hafa verðið P3 sem er = P1+P2.  Ef P3>P2+P1 er hægt að selja P3 og kaupa hin tvö sjóðstreymin og hirða spreadið áhættulaust. Ef P3<P2+P1 þá er hægt að kaupa P3 og selja P2 og P1 og hirða spreadið.  Því er regin munur á forritunarvillu sem flippar kaup og sölugengi og hugtakinu arbitrage.

En varðandi hitt, þessir einstaklingar hefðu vel mátt vita að spreadið á kaup og sölugengi, álagning bankans, yrði aldrei honum í óhag. Ég myndi segja að þarna væri einlægur brotavilji á ferð og að þessir einstaklingar ættu að sjá sóma sinn í því að viðurkenna brot sitt.

[Einar Jón, 20.11.2007 kl. 17:14]

Nú veit ég lítið um Arbritrage og önnur fjármálahugtök, en mergurinn málsins er að starfsmenn bankans gerðu mistök. Nokkrir einstaklingar notfærðu sér (eða misnotuðu) þessi mistök og högnuðust á því. Siðlaust, en örugglega ekki ólöglegt.

Hvert er brot þessara manna? Hvaða lög voru brotin?

Þegar fyrirtæki notar skattasmugu á svipaðan hátt er ekkert hægt að gera í því, og fyrirtækið fær að halda peningunum, eins og í tilfelli Sameinaðra (k)verktaka fyrir um 15 árum.

[Jón Lárusson, 21.11.2007 kl. 10:49]

Það að nota skil á vöru sem skýringu er ekki rétt, þar sem bankinn keypti gjaldeyrinn aftur. Mætti setja þetta fram þannig að viðkomandi hafi keypt vöruna á 25.000 og svo selt kaupmanninum hana aftur á 30.000.

Grunnurinn í þessu er að mínu mati sá, að verðskrá á að gilda. Skiptir ekki máli hvernig hún er tilkomin. Kaupmaður sem segir að hún sé vitlaus, verður samt að rukka samkvæmt henni, alveg óháð því hvort viðskiptavinurinn "gæti sagt sér það sjálfur að hún væri röng".

Arbitrage er er að mínu mati spurning um að nýta sér viðskipti sem í eðli sínu eru áhættusöm, þannig að engin áhætta sé fyrir hendi. Spread er bara eitt form af viðskiptum þar sem arbitrage getur komið fyrir.

[Jón Lárusson, 21.11.2007 kl. 10:54]

Búið er að fjarlægja athugasemd Ímugust frá 20.11.2007 12:34, en hér er hún "ritskoðuð"

Var það ekki hann **** sem verslaði gjaldeyrir innanhús þegar hann var að vinna hjá einhverjum banka? Hann verslaði með sölu og kaup á gjaldreyri við opnun og lok hvers dags. Hann gat séð verðið fyrr en aðrir þar sem hann var starfsmaður bankans. Þetta var kallað siðlaust en löglegt. ( var það ekki örugglega ****) orðið svoldið langt síðan 199 og eitthvað.

Mér finnst það til háborinnar skammar af þessum banka sem ég held að sé Glitnir að vera að sækja þetta mál til dómstóla. Þeir hafa greytt þennan pening til baka og þar með ætti þetta mál ekki að fara lengra. Annars eru þessir bankar ekkert annað en mafíustarfsmenn í hvítflibbaklæðum.