Hvað vill maður með miðbæinn.

Nú er verið að hamra í gegn miðbæjarmynd á Selfossi sem ég held að komi til með að verða litið til sem klúðurs og minnismerkjaframleiðslu. Skiptir þá engu máli hvort í hlut eiga ráðandi pólitíkusar eða arkitektar.

Hvað vantar Selfoss í dag? Selfoss vantar ekki byggingarland og því engin nauðsyn að byggja háar byggingar og bílastæði. Annað sem Selfoss vantar ekki er vind. Selfoss vantar skjólgóðan stað þar sem íbúar bæjarins geta hist og átta góða stund saman, hvort sem það er til að fagna sumri, 17. júní eða kveikja á jólatré.

Slíkur staður verður ekki til með því að byggja blokkir og bílastæði í hjarta bæjarins. Staðurinn sem litið er til sem miðbæjar gæti, með opnu og trjávörðu svæði, orðið sá staður sem íbúar Selfoss vilja og munu halda í hjarta sínu sem sælureit minninganna þar sem þeir áttu góða stund á góðum degi í samveru með nágrönnum sínum.

Ef Sigtúnsbletturinn yrði hannaður þannig að syðsti hluti hans yrði opið grænt og fallegt torg og trén, sem þegar eru til staðar, yrðu aukin og bætt þannig að gott skjól myndaðist. Þá væri kominn þar staður sem hægt væri að eiga góða stund á. Á milli þessa græna svæðis og núverandi bygginga við Austurveg, væri hægt að byggja lágar tveggjahæða byggingar sem gætu hýst skrifstofur og verslanir. Aðkoma bifreiða að svæðinu yrði svo um Krónulóðina, en ekki þannig að bifreiðar héldu inn á svæðið, heldur væri ekið inn í niðurgrafna bílageymslu þaðan sem hægt væri að fara beint inn í verslanahúsnæðið og á opin svæði. Engin umferð ökutækja væri á svæðinu sjálfu.

Spurningin er alltaf þessi, hvernig viljum við hafa miðbæinn. Á þetta að vera safn svefnskála þar sem ljós kvikna reglulega um fimm leytið, eða á hann að vera samastaður íbúanna á góðum stundum.

Ég hef á tilfinningunni að það sem nú er í pípunum, verði ekki til vegs eða virðingar núverandi valdhöfum.