Verk að vinna

Ég hef síðast liðin misseri tengt bloggið mitt við fréttir líðandi stundar, en það virðist helsta leiðin til að ná athygli og lesningu. Auðvitað hefur þetta gert það að verkum að bloggið hefur verið í stíl við þann fréttaflutning sem á sér stað hverju sinni.

Gallinn við þetta fyrirkomulag er hins vegar sá, að á meðan ég hef talið mig frekar jákvæðan einstakling og viljað benda á það sem við getum gert til að skapa hér það sem ég vil meina, eðlilegt umhverfi og mannvænt, þá er farið að verða erfiðara um vik að finna fréttir sem hægt er að tengja sig við.

Ég er í raun að verða búinn að fá nóg að því að tengja mig við Icesave fréttir og aðrar fréttir af afglöpum stjórnmálamanna, þar lemur maður bara hausnum við stein og vonleysið það eina sem fæst af lestri slíkra frétta.

Það virðist líka sem svo að almenningur hafi ekki mikinn áhuga á því að lesa slíkt. Hann virðist búinn að gefa upp á bátinn vonina til þess að stjórnmálamenn geti gert nokkuð af viti. Þetta kemur berlega í ljós þegar blogg við þessar fréttir gefur um 200 heimsóknir að meðaltali, en blogg í tengslum við fótboltamann sem "feikar" meiðsl fær tæpar þúsund heimsóknir. Þetta er ekki vísindaleg rannsókn á heimsóknum, en segir manni samt helling.

Ég hef því ákveðið að hætta að eltast við þessar fréttir og tjá mig meira ótengt fréttum, þar sem ég tel það einu leiðina til að viðhalda jákvæðni í textanum.

Það er mín staðfasta trú að við getum skapað hér gott samfélag og að við þurfum ekki að skríða með þrælslund frammi fyrir öðrum þjóðum.

Það sem ég heyrði í strætó í gær, fékk mig til að hugsa um bullið sem dynur á okkur daginn út og daginn inn. Ekki veit ég hvaða stöð það var sem flutti boðskapinn, en það skiptir litlu því þær eru nær undantekningarlaust allar undir sama hattinn settar. Þarna var hamrað á því að við gætum ekki þetta og gætum ekki hitt. Það álit sem við hefðum haft á okkur hefði sýnt sig vera rangt. Boðskapurinn af því sem ég heyrði virtist sá að við værum fífl og fávitar og ættum ekkert gott skilið.

Það er ekki að undra að við skulum vera brotin og beygð, þegar þessu líku er haldið að okkur í tíma og ótíma.

En ég trúi því að við förum að sjá fyrir endan á þessu niðurrifstali, enda engin ástæða fyrir því að halda slíku að okkur. Við stöndum frammi fyrir því að ákveðnir einstaklingar notfærðu sér ónýtt fjármálakerfi til að valda öðrum skaða. Það er hins vegar ekki almenningi að kenna og hann á ekki að taka það þannig til sín.

Vissulega berum við ákveðna ábyrgð, en hún er aðallega fólgin í vinnunni til framtíðar, að við breytum um hugarfar og það umhverfi sem við búum við. Í þessu samhengi skiptir mestu að við látum af hugmyndafræðinni um hinn sjálfhverfa mann, en hún hefur reynst okkur dýrkeyptust. Síðan kemur að öðrum þáttum sem hafa með skipulag samfélagsins að gera.

Þetta er mikið verk í umfangi, en langt frá því að vera eitthvað ómögulegt. Þetta er spurning um að trúa á sjálfan sig og getu sína til að leysa þau verkefni sem að okkur snúa.

Athugasemdir

[Kristjan H. Kristjánsson (IP-tala skráð) 23.4.2010 kl. 06:56]

Það sem þú heyrði í strætisvagninum er skv. Janteloven, sem gildir m.a. í Danmörku og Noregi. Ríkisstjórnin okkar vil taka hin Norðurlöndin til fyrirmynda og etv. einnig þessi lög. Nánar um lögin: http://en.wikipedia.org/wiki/Jante_Law 

[Jón Lárusson, 4.5.2010 kl. 13:58]

Janteloven eru náttúrulega búin að taka við hér hjá okkur og spurning hvort það þurfi yfir höfuð að skrifa nýja stjórnarskrá. Láta bara Janteloven taka hana yfir.