Að mörgu leiti öfundsverð staða

Sú staða sem Íslendingar standa frammi fyrir, er að mörgu leiti öfundsverð fyrir fjölda einstaklinga í hinum vestræna heimi. Bandarískur og evrópskur almenningur, sérstaklega breskur, er búinn að fá sig full saddan af því að horfa á ríkið dæla fjármagni inn í fjármálakerfið, án þess að nokkur breyting virðist ætla að verða á kerfinu. Almenningur í þessum löndum telur ekki rétt að styrkja þá sem stóðu að fallinu með því að auka birðir almennings.

Það er nefnilega ekki bara Ísland sem stendur illa vegna bankakrísu, það er allur hinn vestræni heimur. Íslendingar höfðu bara ekki sama svigrúm til að dæla peningum í kerfið eins og hinar vestrænu þjóðirnar. Það gæti hins vegar breyst.

Það má búast við að almenningur taki ekki vel í nýja holskeflu styrkja komi til seinni falls kerfisins, eins og ýmislegt bendir til. Þess vegna horfa margir til Íslands og bíða niðurstöðunnar. Fái Íslendingar að kjósa um Icesave frumvarpið og komi til þess að það verði fellt, þá mun það hafa áhrif víða. Almenningur mun þá sjá að hann þarf ekki að láta vaða yfir sig á skítugum skónum og taka hverju sem er til þess að fjármagnskerfið geti risið upp og haldið áfram hefðbundnum hætti.

Við stöndum frammi fyrir því að velja áfram sama fjármálakerfi, kerfi sem níðist á almenningi með reglulegu millibili, eða setja upp nýtt fjármálakerfi sem vinnur með almenningi en ekki gegn honum. Við höfum skildur til komandi kynslóða að nýta tækifærið núna og skipta um kerfi. Þetta veit fjöldi fólks, en það hefur bara vantað kornið sem fyllir mælinn. Kannski er það komið núna.

Viðurkennum galla núverandi kerfis og losum okkur við það. Lausnir eru til, eins og til dæmis þær sem settar eru fram á www.umbot.org

Allra augu á Íslandi

Athugasemdir

[Pétur Sigurðsson (IP-tala skráð) 29.1.2010 kl. 08:48]

Já, fólk út um allan heim öfundar okkur einhver ósköp nú þegar kreppan virðist í rénun víðast hvar í heiminum en Íslendingar eru teknir sem dæmi um þá sem verst urðu út úr kreppunni. Við eigum nefnilega svo skelfing gott að mega velja á milli þess að borga Icesave og hlaða á okkur skuldum næstu áratugina eða neita að borga Icesave og verða hent út í ystu myrkur með þeirri óvissu og hörmungum fyrir íslenskt atvinnulíf sem því fylgir. Staðreyndin er nefnilega sú að vandinn sem við erum í verður ekki leystur í þjóðaratkvæðagreiðslum, því að við getum ekki kosið hann á braut. Já mikið skelfing held ég að Danir, Svíar, Bretar, Hollendingar -- já og jafnvel Írar -- öfundi okkur!

[Jóhann Hallgrímsson, 29.1.2010 kl. 09:28]

Það sem er sérstalega skritið hér er að sá flokkur sem ætti helst að standa með bankakerfinu, auðmannaflokkurinn sjáfstæðisflokkurinn, er í stjórnarandstöðu og þannig í erfiðri stöðu, auðvitað er hann á móti stjórninni en hann vill líka óbreitt kerfi sem þýðir allmenningur á að borga skuldir bankanna.  þeir eru nefnilega bara á móti innihaldi samningsinns, ekki því að hann var gerður.  Og gerðu allt til þess að tryggja að skuldir bankanna yrðu að skuldum ríkissinss ef illa færi, með því að lofa í trássi við lög, ríkissábyrgð á innistæðum bankana.

[Jón Lárusson, 29.1.2010 kl. 09:36]

Naumast hvað jákvæðnin hrjáir þig Pétur. Ef þú hefur lesið þetta, þannig að skilningurinn hafi komist til skila, þá sérðu nú fljótt að ég er ekki að tala um að fólk öfundi okkur af stöðu efnahagsmála. Heldur þeim möguleika að við getum haft eitthvað um framtíð okkar að segja. Svo má alltaf deila um það, sé vilji til þess, hvort það sé okkur til heilla eða ekki að geta haft eitthvað að segja um framtíð sína.

Þetta með að kreppan virðist vera í rénun, er akkúrat það, hún virðist vera í rénun. Hins vegar eru merki sem við getum ekki litið framhjá, t.d. staða atvinnumála í Bandaríkjunum. Það að dregið hafi úr aukningu atvinnuleysis þýðir ekki að það sé í rénun auk þess sem skráning atvinnuleysis í Bandaríkjunum er þannig að það sýnir ekki rétta mynd af fjölda þeirra sem eru án atvinnu.

Það að manni sé sagt að allt fari til andskotans, þýðir ekki endilega að svo verði. Þeir sem hlusta með andakt á boðskap stjórnarinnar, svo ekki sé minnst á viðskiptaráðherra okkar háttvirtann, sjá auðvitað ekki neitt nema dauða og djöful. Hins vegar skulum við hafa það hugfast, að samkvæmt fullyrðingum stjórnarinnar, þá átti allt að fara hér til helv.... ef við samþykktum ekki Icesave strax í upphafi. Nú er liðinn nokkuð langur tími síðan allt átti að stefna niður í kjallarann, en ekkert hefur gerst í þá áttina. Kannski fólk fari að átta sig á því að það er til önnur lausn en að viðhalda aumingjaskapnum og þrælslegri fylgni við núverandi fjármálakerfi.

[Jón Lárusson, 29.1.2010 kl. 09:40]

Jóhann, ég held að Sjálfstæðisflokkurinn hafi ekki neitt á mót Icesave sem slíku, þ.e. hann hefði unnið þetta alveg eins og núverandi stjórn. Vitleysan er reyndar sú að núverandi stjórn er bara að halda áfram vitleysunni sem sú á undan hafði byrjað á. Reyndar var Samfylkingin í þeim báðum, þannig að það fær mann til að velta þessu fyrir sér, en samt held ég að það hefði ekki skipt neinu máli hver fjórflokkanna hefði verið við völd. þetta er allt sama táfýlan í mismunandi sokkum.

Vitleysan liggur í því að þessir flokkar eru allir á því að viðhalda núverandi kerfi og meðan því verður ekki breytt, þá gerist ekkert almenningi til hagsbóta.

[Skúli Víkingsson, 29.1.2010 kl. 10:44]

Það er reyndar ekki alveg rétt Jón að "núverandi stjórn er bara að halda áfram vitleysunni sem sú á undan hafði byrjað á". Eiríkur Bergmann spyr í grein nú í vikunni hvað hafi orðið til þess að ríkisstjórnin ákvað að semja beint við Breta og Hollendinga en ekki á vegum ESB eins og samkomulag hafi verið um fyrir meira en ári. Núverandi ríkisstjórn tók þá stefnu að semja ekki um Icesave heldur játast og skrifa upp á víxil. Það kann að líta svo út að allra handa pólitíkusar hafi bundið skuldir einkaðila á þjóðina, en þjóðin ætlar ekkert að borga nema amk. vera upplýst um rök fyrir því að hún eigi að gera það. Þau rök hafa ekki legið á lausu og ef þau eru til hefur þeim verið haldið leyndum, betur en nokkru öðru leyndarmáli.

[GAZZI11, 29.1.2010 kl. 12:24]

Spillingin á Íslandi í dag er eins og ísjaki við sjáum og skynjum örlítinn hluta hans. Verst er að fjárglæframenn og stjórnmálaflokkarnir ásamt snýkjudýrum spillingarinnar hafa stokkið á ísjakann þannig að hann hefur sokkið enn meira og við almenningur sjáum sennilega bara 1/1oo af öllu sukkinu.

Það þarf að draga þennan jaka í land þannig að það fjari undan honum þá sjáum við raunveruleikann.

Sennilega er eitt af byrjunar-skrefunum að samþykkja ekki Icesave. ( oft veltir lítil þúfa .. )

Síðan þarf að virkja betur Evu og breska fjármálasftirlitið til að vinda ofan af þessu sukki og spillingu. Hreinsa Alþingi og koma fólki með sæmilega fjölgreind til stjórnar á þessu landi. 

[Jón Lárusson, 29.1.2010 kl. 13:54]

Kannski má líta til þess að fyrri ríkistjórn hafi gert lítið sem ekki neitt, en það sem hún gerði, gerði bara illt verra. Að því leitinu hafi núverandi ríkisstjórn tekið við kyndlinum og borið áfram. Það liggur þannig fyrir mér að Samfylkingin hafi verið búin að ákveða inngöngu í ESB strax í fyrri stjórninni og því hafi fyrstu mistökin verðið gerð í samskiptum við Breta og Hollendinga. Það hafi ekki mátt styggja þá og því verið sagt já og amen við öllum pakkanum. Þetta hafi svo fylgt Samfylkingunni í nýju stjórnina.

Það sem Bretar og Hollendingar beittu helst fyrir sig, fyrir utan AGS/IMF þrýstingi, var hótun um að standa í vegi fyrir aðild okkar að ESB. Það er í því sambandi alveg ótrúlegt að ríkisstjórn ríkis þar sem meirihluti almennings er á móti aðild, auk þess sem aðild mun ekki hjálpa okkur neitt, skuli láta hóta sér með slíkum hætti. Þetta er svona eins og að hóta einhverjum því að hann fái ekki eitthvað sem hann yfir höfuð ekki vill.

Spilling er grasserandi á Íslandi, sérstaklega núna þegar skorti er haldið að öllum. Spilling þrífst nefnilega best í umhverfi þar sem einhver skortur er. Það hefur líka komið í ljós að það skiptir engu máli hvaða flokkar eru í stjórn, þeir nýta allir aðstöðuna.

[Sigurður Haraldsson, 31.1.2010 kl. 01:41]

Rétt hjá þér Jón það er ekki nein breyting á ofurlaunakerfinu þrátt fyrir að allt fór um koll frétt þess efnis að Leman Broðers sem er farið á hausinn ætlar að borga ofureftirlaun slæm ákvörðun já.

[Ómar Geirsson, 31.1.2010 kl. 13:50]

Blessaður Jón.

Fróðleg umræða að vanda  sem ég hef mikla ánægju að lesa.

Dropinn holar steininn.

Þegar næsta hrun verður, sem er ekki líklegt heldur óhjákvæmilegt vegna innra misræmis og kerfisgalla (skuldir hverfa ekki við það að sópast undir teppið), þá leita menn nýrra lausna.

Þess vegna er alvörubyltingar svo sjaldgæfar, það þarf bæði jarðveg og nýja hugmyndafræði, sem virkar, svo þær heppnist.

Takk fyrir mig.

Kveðja að austan.

[Jón Lárusson, 1.2.2010 kl. 08:16]

Þakka innlitið Ómar og Sigurður. Það er farið að pirra fólk mjög mikið úti í hinum stóra heimi, að það skuli dælt fjármagni inn í fjármálastofnanir, þær sömu og settu allt á hliðina, á meðan almenningur er skilinn eftir með reikninginn. Það er bara tímaspursmál hvenær sú blaðar springur. Kaninn er að vissu leiti með meira þol gagnvart svona aðgerðum, en evrópskur almenningur hefur styttri þráð. Þegar seinni holskeflan ríður yfir, þá mun almenningur ekki vera tilbúinn að horfa upp á aðra innspýtingu, sérstaklega með tilliti til þess hvernig fjármálastofnanirnar notuðu þá síðustu. Þetta getur auðveldlega undið upp á sig.

Jarðvegurinn fyrir breytta samfélagsmynd er að mótast og hugmyndafræðin er til sbr. www.umbot.org. Það sem vantar er að fólk fari að trúa því að það sé til betri lausn enn vonleysið sem haldið er að því alla daga í boði ráðandi afla. Um leið of fólk áttar sig á þessu, þá mun aldan rísa. Ég trúi því að sá tímapunktur sé í nánd, en þangað til vinn ég út frá þeirri hugmyndafræði að mitt umhverfi er afsprengi minnar eigin hugsunar og falli ég í doða og depurð, þá mun umhverfi mitt gera það sama. Haldi ég trúnni á að mér muni takast að standa þetta af mér, þá mun það takast.

Við megum ekki missa trúnna á okkur sjálf og getu okkar til að leysa úr okkar málum sjálf. Ég veit að þetta er í andstöðu við íslenska "rétthugsun" í dag, þar sem það er litið niður á alla sem tala um getu okkar og hæfileika, en þeir sem stöðugt tala niður getu okkar og hæfni eru hylltir sem hetjur. Brengluð hugsun og einfaldlega það sem mun halda okkur niðri svo lengi sem hún varir. Því segi ég, "ég er Íslendingur og stolltur af því". Ég veit hvað við getum og það sem ég veit er að við getum allt sem við einsetum okkur.