Lausnin liggur hjá okkur

Það er áhugavert til þess að hugsa, að Samfylkingin telur að upptaka euro hjálpi efnhag okkar, en Írar, sem hafa euro, telja að það þurfi að losna við euro til að hjálpa þeirra efnahag. Það er augljóslega ekki sami skilningurinn á gæðum þessarar myntar. Svo veltir maður fyrir sér hvort líklegra sé að sá hafi rétt fyrir sem þegar hefur notað hlutinn, eða sá sem langar til að nota hlutinn.

Það er niðusveifla í efnhag heimsins og kemur það jafnt við okkur sem aðra. Hins vegar höfum við komið verr út úr þessu en ella þar sem Bretar voru svo góðir vinir okkar. Gengi euro, punds og dollara getur fallið hvenær sem er, enda eru þessi ríki á mörkunum með að halda sér gangandi. Við megum ekki gleyma því að breska ríkistjórnin hefur verið að dæla peningum í bankakerfið, án þess að það hafi borið árangur hingað til. Þeir hafa bæði styrkt banka og ekki síður tekið þá yfir, nokkuð sem virðist í lagi hjá þeim en ekki okkur?

Þessi ríki gætu sloppið með skrekkin ef heimsefnahagurinn tekur sig til og byrjar að jafna sig. Það væri þá ekki vegna þess að ríkistjórnir heimsins hafa tekið svo vel á málunum, þó þær muni eflaust halda því fram að svo væri.

Komi ekki til þess að efnahagsmálin lagist, sem ætti að koma í ljós næstu vikur og mánuði, þá erum við að horfa upp á gríðarlegan hvell og þá þurfum við ekki að hafa áhyggjur af lágu gengi krónunnar, það lagast sjálfkrafa.

Við Íslendingar verðum að átta okkur á því að rótin að núverandi ástandi efnahagsmála hjá okkur, er ekki vegna þess að við gerðum eitthvað, eða gerðum ekki. Heldur er hér um að ræða afleyðingu sem á rót sína að rekja til ytri aðstæðna. Við verðum að ná okkur úr þessu sjálfsásökunar ástandi og byrja að byggja okkur upp. Sama hvað pólitíkusarnir segja okkur, þá liggjur lausn okkar mála hjá okkur sjálfum, ekki í biðstofum fjölþjóðasambanda.

Rísum upp úr volæðinu, brettum upp ermarnar og höldum til framtíðar. Styrkurinn til framtíðar liggjur hjá okkur. 

Írar fleygi evrunni

Athugasemdir

[Hafsteinn Skúlason (IP-tala skráð) 9.5.2009 kl. 11:53]

Fín athugasemd hjá þér.  Í framhaldi af því vil ég benda á eftirfarandi:

Ástæða þess að Bretar og fleiri ESB-þjóðir eru svo harðir á því að við greiðum IceSave-netsvindlið, er að annars gæti orðið keðjuverkun í banka- og fjármálakerfi ESB sem myndi leiða til þess að gjaldmiðlar þessara ríkju myndu hrynja í verði og þar með banka- og fjármálakerfi þessara landa.

Eigum við að fórna okkur fyrir fjöldann????

[Jón Egilsson (IP-tala skráð) 9.5.2009 kl. 11:54]

Takk fyrir þessi orð nafni, það þurfa fleiri að tala af bjartsýni og dug á Íslandi í dag.

[Jón Lárusson, 9.5.2009 kl. 13:44]

Bretar eru að komast í peningaþurð. Það voru flestir bresku bankarnir virkir í kaupum á bandarískum subprime lánum og eru núna að súpa seiðið af því. Ég er sammála því að við þurfum að standa skil á okkar hlutum, en ekki meira en það. Ég velti upp þeirri spurningu, hver "skuld" okkar við Breta sé, eftir að tekið hefur verið tillit til þeirra eigna sem þeir stálu frá okkur. Þeir geta ekki krafist þess að við greiðum einhverja skuld, sem þeir hafa víst sjálfir ákveðið hvað er stór, en ekki tekið með í reikninginn hvað þeir tóku frá okkur. Þetta er svona eins og fíkniefnaskuldirnar, dílerinn ákveður upphæðina og þú verður bara veskú að borga, annars ertu beittur þvingunum.

Við höfum búið í þessu landi í rúmlega 1.100 ár og höfu lifað af margar og miklu verri hörmungar en það sem nú gerist. Þá, eins og nú, mun seiglan í okkur sjálfum leysa málin. Við reyndum einu sinni, í kjölfar versnandi árferðis, að afsala okkur réttindum til erlends valds. Ákvörðun sem í kjölfarið gerði okkur ekki gott og tókst okkur ekki að losna undan henni fyrr en 1918. Mistök eru til að læra af þeim, ekki gera þau aftur.