Er það lán að fá lán?

Ég hef verið að velta fyrir mér þessu lánaæði sem runnið er á ríkistjórnina, nokkuð sem hún fékk í arf frá þeirri síðustu enda kannski ekki skrítið þar sem helmingur þeirrar gömlu, er hluti þeirrar nýju.

Menn hafa verið að kveinka sér vegna lánaleysis, enda ekki fengist lán síðan IMF "sveik" okkur um febrúar lánið. Ég velti því hins vegar fyrir mér hversu mikið við þurfum þetta lán, þegar við erum enn lifandi núna, án þess að hafa fengið nein lán.

Þessi lántaka sem allir tala um að við þurfum, er að því mér skilst til þess ætluð að styrkja krónuna. Nú styrkist krónan aðeins með eignarmyndun og lán getur aldrei leitt til eignarmyndunar, nema fjármagnið sem fengið er að láni gefi af sér hærri arð en kostnaðurinn við lánið hljómar uppá. Við höfum hingað til haft lánin okkar á bankareikningi sem gefur minni vexti en kostnaðurinn við lánið er og því ekki um að ræða neina eignaraukningu þar, heldur þvert á móti erum við að tapa pening á þessu. Það hefur í raun verið lán að fá ekki þessi lán.

Svo hefur maður heyrt að það sé búið að eyða 100 milljörðum í að "verja" krónuna og þá spyr maður sig, hvers konar bull er þetta. Það er í raun alveg ótrúlegt að krónan skuli vera á einhverjum braskmarkaði. Af hverju er verið að nota allan þennan pening til að "verja" krónuna? Það einfaldasta í stöðunni er að taka krónuna af markaði og seðlabankinn ákveði sjálfur hvað gengið á að vera. Þá þarf ekki að eyða lánunum í "varnir" sem ekkert hafa haft að segja hingað til.

Krónan er komin í 182 euro og ekki verið hærri. Við áttum að sjá gengið á euro falla bara við það eitt að sækja um inngöngu í ESB, hvað þá við allar lántökurnar. Þetta hefur sýnt sig vera hreinasta bull frá A - Ö og ekki sjáanlegt að nokkuð annað sem kemur frá þessari ríkisstjórn sé mikið betra. Svo er nú Icesave að ganga aftur og allt í kringum það bullið farið að stökkbreytast til meiri fáránleika. Þegar Steingrímur Joð segir ekki ástæðu til að kalla saman þingið til að ganga frá Icesave, þá læðist að manni sá grunur að samþykkja eigi bullið með bráðabirgðalögum, en vonandi er þetta bara paranoja.

Við höfum, og reyndar allur heimurinn, búið við fjármagnskerfi sem leiðir aðeins til örbirgðar almennings til hagsbóta fyrir fáa útvalda. Það er ekkert val í stöðunni. Við verðum að breyta um kerfi, annars erum við að horfa upp á sambærilegt ástand eftir einhver 10 - 20 ár. Almenningur verður að átta sig á því að núverandi valdhafar og stjórnarandstaðan í raun líka, eru ekki að átta sig á þessari staðreynd.

Það eru ekki flóknar lausnir á vandamálum flestra fjölskyldna, það þarf hins vegar hugrekki til þess að framkvæma þær. Þetta hugrekki virðist ekki til staðar hjá ráðamönnum í dag og allt bendir til þess að þeir muni ekki leita þess heldur. Almenningur verður að rísa upp og láta í sér heyra, nú er komið nóg. Við getum ekki beðið lengur, ráðamenn verða að átta sig á því að þeir eiga að gæta hagsmuna almennings, ekki útlendra áhættufjárfesta. Ísland án Íslendinga er eyðiland.

Rússalán innan seilingar

Athugasemdir

[Jakobína Ingunn Ólafsdóttir, 21.9.2009 kl. 00:34]

akkúrat....tekjur eru lausnin en ekki skuldasöfnun...

[Gunnlaugur (IP-tala skráð) 21.9.2009 kl. 02:25]

Sæll Jón, Ég er alveg sammála þér í öllum þessum málum , en þeir verða að fara að gera eitthvað í þessum lánamálum færa til dæmis vísitöluna afturábak og verðtrygginguna líka nota þessar leiðir til að laga lánamál heimilanna það eru allir að komast í þrot þessi erlendu lán sem bankarnir voru að lána eru nú þegar afskrifuð af gömlu bönkunum en nýju bankarnir ætla að rukka okkur að fullu þetta gengur ekki. Reka AGS við getum alveg séð um þetta sjálf ef við höfum menn í ríkisstjórn sem þora og kunna á þessi mál. kv gug

[Tómas Ibsen Halldórsson, 21.9.2009 kl. 12:33]

Það hefur verið okkar lán, þetta lánleysi. 

Það mætti halda að ríkisstjórnin væri stödd á árinu 2007, þegar það þótti lán að fá lán.  Nú er það okkar lán að fá ekki lán og við eigum ekki að taka nein lán, ekki einu sinni Icesave-lán, sem "velviljaðir" Bretar og Hollendingar vilja lána okkur, við viljum nefnilega ekki borga af þeim lánum, lánum sem koma okkur ekki að neinu gagni.

[Jón Lárusson, 21.9.2009 kl. 20:58]

Ástandið í dag er eins slæmt og það er vegna þess að við tókum helling af erlendum lánum. Hvernig getur þá lausnin verið fólgin í því að ríkið, sem var orðið næsta skuldlaust, fari að taka helling af erlendum lánum?

Erum við ekki að gera illt verra, sérstaklega þar sem þessi lántaka er voðalega 2007. Þ.e.a.s. lánið er tekið án nokkurrar eignamyndunar eða arðs.

Það er komið nóg og mál að þessi ríkistjórn átti sig á þvi hverjir séu hennar umbjóðendur.

[Egill Helgi Lárusson, 23.9.2009 kl. 00:20]

Lán til styrkingar á krónunni er þversögn, því land sem skuldar upp fyrir haus þarf að borga gríðarlega vexti, sem aftur kallar á aukna skattlagningu, sem aftur dregur úr efnhagslegu bolmagni þjóðarinnar. Gengi gjaldmiðils endurspeglar efnahag þjóðarinnar. Því mun veikur efnhagur okkar næstu áratugina leiða til veikrar krónu. Þessi lán eru bull og eingöngu til þess fallin að fjármagnseigendur fái sitt. Það er mikið í húfi fyrir alþjóðlega ofurfjármagnseigendur að viðhalda núverandi kerfi, því það gerir þeim kleift að halda áfram að framleiða peninga úr engu og nota þá til þess að kaupa raunveruleg verðmæti (þetta kallast á mætlu máli peningafölsun og varðar við lög þegar aðrir aðilar eiga í hlut). Þess vegna má tiltrú almennings á fjármálakerfinu ekki dala og þess vegna skulu Íslendingar greiða að fullu þessa skuld sem einkafyrirtæki stofnaði til. Með Íslandi er litlu fórnað fyrir mikla hagsmuni; hagsmuni annara.

[Jón Lárusson, 23.9.2009 kl. 18:17]

Það eina sem styrkir krónuna, eða hvaða annan gjaldmiðil sem er, er undirliggjandi verðmætasköpun þjóðfélagsins. Að auka skattlagningu bara til þess eins að greiða fyrir lán sem ekki skildu eftir sig gramm af verðmætum, gerir ekkert annað en að draga máttinn úr samfélaginu. Slíkt samfélag stundar enga verðmætasköpun og þar með styrkist ekki neitt.